Stoperan 8 kaps.

Preparat Stoperan stosowany w objawowym leczeniu biegunki.

Skład

1 kapsułka zawiera 2 mg chlorowodorku loperamidu oraz substancje pomocnicze.

Wskazania

Leczenie objawowe przewlekłych biegunek występujących w chorobach zapalnych jelit oraz w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego i zespole jelita drażliwego.

Dawkowanie

Dorośli i dzieci powyżej 12 r.ż.: 2 kapsułki, nastęnie 1 kaps. Dzieci 9-12 r.ż.: 1 kaps. Dzieci 6-8 r.ż.: 1 kaps.

Działanie

Przeciwbiegunkowe, hamuje wzmożoną perystaltykę i zwiększa wchłanianie wody z jelita.

Kiedy nie stosować leku Stoperan:

• jeśli pacjent ma uczulenie na loperamid lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• w stanach, w których niepożądane jest spowalnianie perystaltyki jelit z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, okrężnicy olbrzymiej i toksycznego rozszerzenia okrężnicy, stosowanie leku Stoperan należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit,
• w niedrożności jelit, ostrym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, ostrym rzucie krwotocznego zapalenia jelita grubego, rzekomobłoniastym zapaleniu jelit, zwłaszcza związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania,
• w bakteryjnym zapaleniu jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter,
• w ostrej czerwonce z krwią w kale i przebiegającej z podwyższoną temperaturą ciała,
• u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• Należy zachować ostrożność stosując Stoperan w biegunce bakteryjnej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość toksycznego działania leku na ośrodkowy układ nerwowy. U pacjentów z biegunką, zwłaszcza u dzieci może wystąpić odwodnienie i niedobór elektrolitów. Dlatego w czasie biegunki należy uzupełniać niedobory wody i soli mineralnych. Podawanie leku należy przerwać w przypadku wystąpienia zaparć, wzdęć lub rozwijającej się niedrożności jelit. U pacjentów, u których występuje gorączka oraz krew w kale, przed rozpoczęciem podawania loperamidu należy ustalić przyczyny biegunki.
• U pacjentów z AIDS, leczonych lekiem Stoperan z powodu biegunki, należy przerwać podawanie leku w razie pojawienia się najwcześniejszych objawów wzdęcia brzucha. U pacjentów z AIDS i jednoczesnym zakaźnym zapaleniem okrężnicy wywołanym zarówno przez wirusy, jak i bakterie, opisywano pojedyncze przypadki wystąpienia toksycznego rozszerzenia okrężnicy podczas stosowania loperamidu.
• Nie należy przyjmować tego produktu w celu niezgodnym z jego wskazaniem do stosowania ani w dawkach większych niż zalecane. U pacjentów przyjmujących zbyt duże dawki loperamidu (substancji czynnej leku Stoperan) notowano występowanie ciężkich zaburzeń pracy serca (m.in. przyspieszony lub nieregularny rytm serca).