Magnefar B6 Bio 50 tabl.

Wskazania:
leczenie i profilaktyka niedoboru magnezu, które mogą objawiać się: nerwowością, drażliwością, wahaniami nastroju, odczuwaniem łagodnego lęku z towarzyszącym kołataniem serca, niepokoju, przejściowego uczucia zmęczenia, ospałością, zaburzeniami snu o niewielkim nastroju, skurczami mięśni, mrowieniem, czy drganiem powiek. Uzupełnienie niedoboru magnezu może złagodzić powyższe objawy. Kontynuowanie leczenia nie jest zalecane w przypadku braku poprawy po miesiącu stosowania. Lek stosuje się u osób dorosłych oraz dzieci w wieku 6 lat i powyżej.

Skład:
substancją czynną leku są magnezu cytrynian i pirydoksyny chlorowodorek (witamina B6). Jedna tabletka powlekana zawiera 60mg jonów magnezu w postaci magnezu cytrynianu (Magnesii citras) oraz 6,06mg pirydoksyny chlorowodorku (Pirydoxini hydrochloridum). Pozostałe składniki to: rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ A), kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian; otoczka tabletki: alkohol poliwinylowy, talk, tytanu dwutlenek (E171), glicerolu monokaprylokapronian (typ 1), sodu laurylosiarczan.

Działanie:
magnez odgrywa istotną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego oraz wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Jego obecność jest niezbędna w prawidłowym przebiegu wielu biochemicznych procesów w ustroju. Ponadto pełni biologiczną rolę polegająca na aktywacji szeregu enzymów.

Dawkowanie:
dorośli: 5 do 6 tabletek na dobę, w 2 lub 3 podzielonych dawkach. Dzieci i młodzież: wiek 6-14 lat, masa ciała 21-30kg: 3 do 4 tabletek na dobę w 2 lub 3 podzielonych dawkach; wiek 6-14 lat, masa ciała 31-39kg: 4 do 5 tabletek na dobę w 2 lub 3 podzielonych dawkach; wiek 14-18 lat, masa ciała powyżej 40kg: 5 do 6 tabletek na dobę w 2 lub 3 podzielonych dawkach. Lek należy przyjmować podczas posiłku, popijając dużą ilością wody (jedna szklanka).

Przeciwwskazania:
uczulenie na jakikolwiek ze składników tego leku; stwierdzona hipermagnezemia u pacjenta; ostra niewydolność nerek; stwierdzenie znacznego niedociśnienia tętniczego; blok przedsionkowo-komorowy; stwierdzenie u pacjenta choroby myasthenia gravis. Ze względu na ryzyko wystąpienia wysokiego stężenia potasu we krwi, szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek. Jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży, planuje mieć dziecko lub karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem leku. Lek może być stosowany w czasie ciąży, karmienia piersią wyłącznie w porozumieniu z lekarzem. Zalecana dawka witaminy B6 w czasie okresu karmienia piersią nie powinna przekraczać 20mg na dobę. Leku nie należy stosować u dzieci poniżej 6 roku życia i o masie ciała poniżej 20kg. W przypadku pominięcia dawki nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia.

Przechowywanie:
lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 30 stopni C, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Termin ważności zamieszczony na pudełku lub blistrze odnosi się do ostatniego dnia podanego miesiąca. Po okresie tym nie należy zażywać tego leku. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. O procedurze usunięcia nieużywanych leków należy poradzić się farmaceuty.

Działania niepożądane:
rzadko: bóle brzucha, luźne stolce lub biegunka na początku leczenia (zwykle o małym nasileniu i przemijające); zaczerwienienie skóry; bardzo rzadko: reakcje alergiczne. Lek podawany w dawce wyższej niż zalecana może powodować biegunkę; długotrwałe stosowanie wysokich dawek magnezu może przyczyniać się do rozwoju próchnicy; długotrwałe stosowanie magnezu może zwiększyć stężenie potasu we krwi, szczególnie u pacjentów z kontrolowanym spożyciem potasu i osłabioną czynnością nerek. Stosowanie pirydoksyny przez długi okres czasu (kilka miesięcy lub lat) może powodować zaburzenia nerwów czuciowych wykazujące się objawami takimi, jak: drętwienie i zaburzenia poczucia pozycji, mrowienie w dłoniach i stopach, a także stopniowo postępujące zaburzenia koordynacji ruchów. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek przedawkowanie magnezu nie powoduje toksycznych reakcji. U pacjentów z niewydolnością nerek może wystąpić zatrucie magnezem. Zgłaszanie działań niepożądanych należy zgłaszać bezpośrednio lekarzowi lub farmaceucie.